Cała społeczność miasta z radością przyjęła decyzję Stolicy Apostolskiej. 25 kwietnia 1715 roku podczas posiedzenia Rady Miejskiej burmistrz Krakowa z wielką satysfakcją ogłosił ją zebranemu gremium. Zapowiedział też, że główne uroczystości ogłoszenia św. Józefa patronem odbędą się w uroczystość Opieki tegoż Świętego. Miały się one rozpocząć już w wigilię tego dnia w kościele Karmelitów Bosych pod wezwaniem św. Michała i św. Józefa. Burmistrz prosił, by mimo ogromnych zniszczeń, biedy i licznych śladów zaniedbania przyozdobić miasto i w ten sposób oddać cześć nowemu Patronowi. W związku z tym 4 maja 1715 roku przedstawiciele cechów miasta zebrali się w ratuszu. Omówiono program uroczystości. Każdy cech zadeklarował wzięcie w niej udziału wraz ze swoimi chorągwiami. Zebrano dobrowolną składkę na potrzeby sfinansowania wystroju miasta.
Wielka, radosna uroczystość ogłoszenia św. Józefa Patronem królewskiego miasta Krakowa rozpoczęła się 11 maja 1715 roku. Po południu, zaraz po odśpiewaniu nieszporów ze święta Opieki św. Józefa, procesyjnie przeniesiono obraz z kościoła Karmelitów Bosych do kościoła Mariackiego. Na jej czele stał bp Kazimierz Łubieński. Towarzyszyła mu cała Kapituła Katedralna, duchowieństwo, Rada Miejska, członkowie wszystkich zakonów i cechów, profesorowie Akademii Krakowskiej oraz bardzo licznie zebrani mieszkańcy. Obraz nieśli rajcy miasta oraz przedstawiciele Arcybractwa św. Józefa. Biskup po dotarciu na miejsce przeczytał dekret Kongregacji Obrzędów zatwierdzony przez pap. Klemensa XI. Odbyło się to albo wewnątrz kościoła Mariackiego, albo obok niego na Rynku. Zagrzmiał dzwon Zygmunta, oddano salwy honorowe z armat. Wszystkie sztandary pochyliły się przed świętym Patronem. Biskup Łubieński oddał wszystkich mieszkańców Krakowa pod opiekę św. Józefa. Magistrat złożył Mu w darze srebrne wotum.
Procesja obeszła przy akompaniamencie kapeli wkoło cały Rynek, po czym wrócono do kościoła św. Michała i św. Józefa. W tym właśnie czasie dokonało się cudowne uzdrowienie Jana Antoniego Słowakiewicza, doktora medycyny i profesora Akademii Krakowskiej, wielkiego czciciela św. Józefa. Przez trzy dni trwały uroczystości wraz z 40-godzinnym nabożeństwem. Najlepsi kaznodzieje wygłaszali kazania, a Msze święte celebrowali zaproszeni goście. Od tego czasu uroczystość Opieki św. Józefa stała się oficjalnym świętem Krakowa. Do kościoła Karmelitów Bosych przed cudowny obraz patronalny św. Józefa pielgrzymowali aż do końca XVIII wieku mieszkańcy podwawelskiego grodu. Tu było centralne miejsce kultu Patriarchy z Nazaretu. Świadczą o tym choćby modlitewniki, które pozostały z tamtych czasów. Oto tytuł jednego z nich:
„Protekcya pewna y otucha nieodmienna. Pociech w smutku, pomocy w pracach, dobrodziejstw w nędzy przyczyny przed Bogiem Józef św., Ociec mniemany Boga Wcielonego, oblubieniec czystey Matki Bożey, miasta stołecznego Krakowa Patron wybrany. I na gorętsze zachęcenie nabożeństwa ku czci i chwale iego, wszystkim wiernym w każdey potrzebie uciekającym się wystawiony, tudzież i zabawa duchowa przy modlitwie czterdziestu godzin przez trzy dni następujące po uroczystości oycowskiej Opieki Józefa ś[więtego] w iednymże kościele Michała ś[więtego] ww. karmelitów bosych przydana, roku Pańskiego 1724. Z dozwolenia starszych w Krakowie w Drukarni Akademickiej”.
Sam tytuł świadczy już o tym, jak żywy był kult św. Józefa w karmelitańskiej świątyni. Niestety pod koniec XVIII wieku wszystko to zostało w brutalny sposób przerwane. Kościół i klasztor karmelitański zlikwidowano. Obraz św. Józefa przeniesiono do karmelitanek bosych na ul. Wesołą. Wspominaliśmy już, że przebywał on tam do 1932 roku, a następnie znalazł się w klasztorze Karmelitów Bosych przy ul. Rakowickiej. Do publicznego kultu po odpowiedniej konserwacji został oddany w roku 1980. Dokonało się to z inicjatywy ówczesnego przeora Mariusza Jaszczyszyna OCD. Od tamtej pory obraz jest wciąż żywym świadectwem i znakiem tego dziedzictwa trzechsetletniego patronatu św. Józefa nad królewskim miastem Krakowem. 19 marca 1981 roku dokonano w imieniu mieszkańców naszego miasta aktu oddania po raz kolejny pod opiekę św. Józefowi jako głównemu patronowi całego podwawelskiego grodu:
„Święty Józefie, mniemany Ojcze Boga Wcielonego, najwierniejszy Oblubieńcze Bogarodzicy Dziewicy Maryi, Królowej i Matki naszej! Oto dziś cały Kraków – dawna stolica królów polskich, przez swych delegatów i Zwierzchników Kościoła lokalnego przybywa do Ciebie!
Sprowadza nas tutaj, przed Twój łaskami wsławiony obraz, głęboka wdzięczność za niezliczone Twoje łaski, dobrodziejstwa i za Twą potężną – prawdziwie ojcowską opiekę nad naszym miastem. Praojcowie nasi już od XI wieku (benedykcjonał wawelski z XI w.) wzywali Twojej pomocy. Na przestrzeni stuleci stawiali Ci ołtarze i wznosili świątynie.
Wielkim i szczególnym pomnikiem naszej zażyłości w ciągu 300 lat jest ten, Twój, łaskami słynący wizerunek z najstarszego Twego sanktuarium w krakowskim grodzie. Jest on znakiem naszego zaufania, a Twojej potężnej opieki i obecności pośród nas na przestrzeni wieków. Do Ciebie przychodziły wszystkie stany i warstwy społeczne Krakowa. W chwili największego zagrożenia, zniszczenia miasta przez nieprzyjaciół, zarazy i głodu, ojcowie miasta wraz z duchowieństwem, szukając ratunku w nieszczęściu, za zgodą pap. Klemensa XI, jednogłośnie Ciebie obrali i ogłosili głównym patronem całego Krakowa (11 V 1715). Przed Twym wizerunkiem całe miasto, dawna królewska stolica, pod przewodnictwem ks. bpa Kazimierza Łubieńskiego, oddało się pod Twoją przemożną opiekę i pomoc we wszystkich potrzebach.
Dziś, po 180 latach od chwili, gdy zaborcza ręka zniszczyła Twoje pierwotne sanktuarium na Podzamczu, wznawiamy pamięć i świadomość Twojego patronatu nad naszym miastem i intronizujemy ten historyczny, łaskawy wizerunek, jako znak Twojej nieprzerwanej obecności wśród nas, oraz naszej miłości, wdzięczności i zaufania. Przychodzimy do Ciebie w trudnej chwili przebudzenia narodowej świadomości, odpowiedzialności i solidarności w trosce o dobro naszej Ojczyzny, a równocześnie w chwili wielkiego zagrożenia pokoju, społecznego ładu i ekonomicznego kryzysu.
Za przykładem naszych praojców oddajemy pod Twoją opiekę cały stary i nowy Kraków, ze wszystkimi osiedlami, mieszkańcami, zakładami pracy, instytucjami kościelnymi i państwowymi. W szczególności polecamy Ci nasze seminaria duchowne, nowicjaty, domy zakonne, parafie, uczelnie szkoły, wszystkie szpitale i służbę zdrowia, sierocińce, domy dziecka, zakłady specjalne z obłożnie chorymi. Oddajemy Ci cały Lud Boży, umiłowanych braci i siostry, młodzież i dzieci.
Przyrzekamy zawsze uznawać Cię za ukochanego Ojca i przewodnika na drodze doskonałego umiłowania Boga i bliźnich. Pragniemy nadal głosić Twoją cześć i ukazywać Twoją rolę w Tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Potężny Patronie miasta Krakowa! Przyjmij ten akt naszego zawierzenia. Zjednocz w wierze i miłości Chrystusowej wszystkich mieszkańców starego i nowego Krakowa. Czuwaj nad ich bezpieczeństwem życia. Naucz wszystkich pracodawców norm sprawiedliwości, a rzemieślników i pracowników rzetelności i uczciwości w pracy. Ukaż rodzinom, nękanym niezgodą, egoizmem, alkoholizmem, drogę powrotu do godności dzieci Bożych.
Bądź wzorem wierności, trzeźwości i sprawiedliwości dla wszystkich ojców rodzin. Doprowadź do zjednoczenia rozbite małżeństwa i rodziny, a osieroconym i pokrzywdzonym dzieciom przywróć dom rodzinny, by mogły się rozwijać w atmosferze szczęścia rodzinnego oraz wzrastać w łasce u Boga i u ludzi. Oddal od nas grożące niebezpieczeństwa głodu. Wyprowadź nas z chaosu i społecznego zamętu na drogę Chrystusowej prawdy, miłości, sprawiedliwości i pokoju.
Przemożny Opiekunie Kościoła Świętego! Jak niegdyś broniłeś Dziecię Jezus i Jego Niepokalaną Matkę, tak dziś broń Kościół Święty przed wszystkimi zakusami szatana. Ulecz jego bolesne rany spowodowane przez kontestację, niewiarę, etyczny liberalizm, pychę, apostazje i terroryzm. Oddajemy Ci pod szczególną opiekę naszego umiłowanego rodaka – Ojca Świętego Jana Pawła II, który z Twego krakowskiego grodu powołany został do objęcia steru Łodzi Piotrowej. Wyjednaj Mu potrzebne łaski i siły, aby zagubioną ludzkość mógł doprowadzić do wolności dzieci Bożych i związać ją węzłami jedności wiary i miłości z Jezusem Chrystusem, przez Niepokalaną Maryję, Matkę Kościoła i Twoją Oblubienicę. Amen.
Święty Józefie, Patronie Krakowa – módl się za nami”.
Ten akt oddania się Krakowa pod opiekę św. Józefowi zapoczątkował kolejne lata modlitwy przed łaskami słynącym obrazem Patrona miasta. Co środę odprawiane są tutaj Msze święte z okolicznościową homilią oraz odczytywane są prośby do Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i podziękowania za otrzymaną pomoc przez wstawiennictwo Patriarchy z Nazaretu.
Główna uroczystość – 19 marca – gromadzi wokół świętego Patrona duchowieństwo, siostry zakonne i mieszkańców Krakowa oraz przedstawicieli Rady Miasta i gości z sąsiadującego z kościołem przy ul. Rakowickiej Uniwersytetu Ekonomicznego. Poniżej zamieszczamy rozważania papieży na temat nabożeństwa do św. Józefa oraz modlitwy i poezje Jemu poświęcone. Ufamy, że myśli tam zawarte pomogą nam jeszcze bardziej zaprzyjaźnić się z Opiekunem Pana Jezusa.
o. Bartłomiej Kucharski OCD