Karmelitański duch pobożności i wiekowa tradycja zakonna stały się u początku XVIII wieku pierwszym impulsem wyboru Świętego Józefa na patrona Miasta Krakowa. Już odnowicielka Zakonu, św. Teresa Wielka, przekonana o jego niezastąpionej roli obrońcy, pisała: „On będzie nas strzegł u jednych drzwi, a Najświętsza Panna u drugich. Chrystus Pan zaś będzie mieszkał w pośrodku nas”.

W Krakowie, wobec tragicznych lat najazdu szwedzkiego, pożarów i szerzących się epidemii, które w obawie przed niebezpieczeństwami zamknęły bramy miasta, za zgodą Stolicy Apostolskiej przed tym samym obrazem, który po wiekach znalazł miejsce w świątyni Niepokalanego Poczęcia NMP, w roku 1715 oddano Kraków opiece Świętego Patriarchy. Po latach, u nowej bramy miasta, którą stała się pobliska stacja kolei – otwarta na przybyszów i związana na stałe z codziennym życiem tutejszych mieszkańców – czuwa niezmiennie Święty Józef w łaskami słynącym wizerunku.

Do dziś również pod pasterską opieką Ojców Karmelitów Bosych trwa tam modlitwa w intencji Krakowian i ich gości. Przez nowenny, wotywy i okolicznościowe homilie ukazywana jest wiernym ponadczasowa postawa Obrońcy Świętej Rodziny, a zatroskani o przyszłość studenci pobliskiej uczelni polecani są Nazaretańskiemu Opiekunowi. Podobnie podróżujący, na początku swojej drogi czy u jej kresu, z ufnością zawierzają Bogu przez przyczynę św. Józefa to wszystko, czym żyją i uczą się od niego odwagi. O niej, w ogłoszonym niedawno Liście Apostolskim Patris corde, w ten sposób napisał Papież Franciszek: „Także nasze życie czasem zdaje się być zdane na łaskę silnych, ale Ewangelia mówi nam, że Bóg zawsze potrafi ocalić to, co się liczy, pod warunkiem, że użyjemy tej samej twórczej odwagi, co cieśla z Nazaretu, który potrafi przekształcić problem w szansę, pokładając zawsze ufność w Opatrzności”.

Aby wierni coraz liczniej odwiedzający to święte miejsce mogli znaleźć w ciszy adoracji, posłudze konfesjonału i w spotkaniu z oddaną życiu ewangelicznemu wspólnotą zakonną odpowiedź na swoje duchowe potrzeby, zgodnie z kan. 1230 Kodeksu Prawa Kanonicznego, ustanawiam

Sanktuarium Świętego Józefa, Obrońcy Miasta Krakowa, w kościele rektoralnym
pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Krakowie przy ul. Rakowickiej.

Sanktuarium to, ustanowione przez władzę kościelną jako szczególne miejsce kultu i uzyskiwania Bożych łask, cieszy się przywilejem możliwości uzyskania odpustu zupełnego przez wiernych, którzy nawiedzając je odmówią pobożnie modlitwę Ojcze Nasz i wyznanie Wierzę w następujących dniach: w uroczystość tytularną Sanktuarium każdego roku dnia 19 marca lub w niedzielę następującą po tej dacie według roztropnego wyboru rektora (Enchiridion indulgentiarum, N. 13), a także raz w roku, w dzień dowolnie wybrany przez każdego wiernego przybywającego do Sanktuarium oraz ilekroć bierze on udział w pielgrzymce do tego miejsca, która odbywa się przy licznym udziale wiernych (Enchiridion indulgentiarum, Nadanie 33, §1). Aby uzyskać odpust zupełny, należy prócz nawiedzenia Sanktuarium spełnić warunki zawsze do tego wymagane, to znaczy: sakramentalna spowiedź, przyjęcie Komunii Świętej, wykluczenie wszelkiego przywiązania do grzechu, nawet powszedniego, oraz dowolna modlitwa w intencjach Ojca Świętego – mogą one być wypełnione także w dniach bliskich nawiedzenia Sanktuarium (Enchiridion indulgentiarum, N. 20).

Rektorem Sanktuarium ustanawiam każdorazowego rektora kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Krakowie przy ul. Rakowickiej. Jemu jako kustoszowi tego miejsca wraz z jego współpracownikami zlecam troskę o to, by przybywający do Sanktuarium mieli zapewniony jak najobfitszy dostęp do środków zbawienia poprzez głoszenie Słowa Bożego, odpowiednio ożywione życie liturgiczne, zwłaszcza zaś sprawowanie Eucharystii i sakramentu pokuty oraz przez kultywowanie przyjętych we wspólnocie Kościoła form pobożności ludowej.

W wypełnianiu swoich obowiązków Ojciec Rektor będzie kierował się postanowieniami Kodeksu Prawa Kanonicznego i innych przepisów, a także statutem Sanktuarium, który opracuje i przedstawi, zgodnie z kan. 1232 KPK, do zatwierdzenia Arcybiskupowi Metropolicie Krakowskiemu.

Przez modlitwę oraz praktyki pobożności i pokuty wiernych przybywających do Sanktuarium i jego gospodarzy w trwającym Roku św. Józefa i w następnych latach polecam Bogu osobę Ojca Świętego i wszystkie intencje Kościoła Powszechnego, zawierzam siebie,  całą Archidiecezję Krakowską  oraz umiłowaną Ojczyznę.

Wszystkim Ojcom Karmelitom Bosym i pielgrzymom udzielam pasterskiego błogosławieństwa.

Arcybiskup Marek Jędraszewski
Metropolita Krakowski