Karmelici Bosi
Centrum naszego życia stanowi modlitwa, którą św. Teresa od Jezusa rozumiała jako „pielęgnowanie przyjaźni z Bogiem”. Jej codziennie oddajemy się wspólnotowo i indywidualnie i jej chcemy nauczać wszystkich pragnących głębszego kontaktu z Bogiem.
Karmelici bosi pojawili się w Polsce już w 1605 roku w Krakowie. W 1612 roku do Polski przybyły karmelitanki bose. W następnych latach karmelici założyli kilkanaście klasztorów, m.in. w Lublinie, Poznaniu, Lwowie, Przemyślu, Wilnie (Ostra Brama), Warszawie i Berdyczowie. W 1633 roku powstał klasztor eremicki w Czernej pod Krakowem. Czas rozbiorów przyniósł kasatę prawie wszystkich klasztorów z wyjątkiem konwentu w Czernej, który pod koniec IX wieku, dzięki działalności św. Rafała Kalinowskiego (1835-1907), stał się zaczynem odnowy Karmelu na ziemiach polskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wskrzeszono w 1920 roku prowincję polską, a w 1993 roku nastąpił podział na prowincję krakowską i warszawską.