Historia klasztoru

Inspiratorkami i inicjatorkami założenia w Krakowie nowego klasztoru pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, stały się karmelitanki bose w Krakowie na Łobzowie. Na nieustanne ich prośby Definitorium Prowincjalne w Wiedniu przyjęło dnia 1 czerwca 1905 roku propozycję fundacji w odpowiednim czasie. W październiku 1906 roku skierowały karmelitanki nową prośbę do Definitorium w Wiedniu, przekazując 20000 koron na budowę klasztoru, pod warunkiem rozpoczęcia prac z wiosną 1907 roku. Definitorium zleciło zrealizowanie fundacji opozycyjnemu prowincjałowi o. Chryzostomowi Lamosiowi.

Pozwolenia na budowę udzieliło Namiestnictwo we Lwowie w maju 1906 roku oraz Jan kard. Puzyna, aktem z dnia 23 listopada 1906 roku. Po zamianie parcel z wojskiem, rozpoczęto budowę jesienią 1907 roku. Po zamianie parcel z wojskiem, rozpoczęto budowę na jesieni 1907 roku. Początkowo powierzono ją architektowi Tadeuszowi Stryjeńskiemu. Po wykonaniu planów zrezygnowano z kierownictwa jego i firmy z powodu zbyt wygórowanej ceny. Budowę klasztoru według planów Stryjeńskiego podjął się Kazimierz Brzeziński, budowniczy krakowski. Ze strony Zakonu kierownikiem budowy był o. Andrzej Gdowski z Czernej. Dnia 6 grudnia 1909 roku objęli fundację i rozpoczęli życie zakonne o. Chryzostom Lamoś, o. Anzelm Gądek i br. Bogumił Mazurek. Mieszkalna część klasztoru z 36 celami była na ukończeniu.

Budowa prezbiterialnej części kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP – wraz z boczą kaplicą i wieżą – trwałą do kwietnia 1910 roku. W dniu 5 grudnia tego roku biskup krakowski Anatol Nowak poświęcił kościół. Przedtem jeszcze, w listopadzie 1910 roku zakupiono i zainstalowano 5 dzwonów z odlewni Hillera, zaś w grudniu – organy do kościoła za 4200 koron. Do kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej zakupiono drewniany ołtarz, wykonany w zakładzie Stuflessera w Tyrolu w 1911 roku. Obraz do ołtarza w kaplicy ofiarował klasztor w Czernej. W tym też roku zamówiono u malarza w Bochni obraz Madonny Niepokalanej do głównego ołtarza za 1000 koron, oraz zakupiono w Wiedniu zegar na wieżę za 2605 koron. W 1913 roku wybudowano skrzydło zachodnie klasztoru. Plany wykonał inż. Augustyn Tarkowskie z Tarnowa. Budowę przeprowadził Stefan Muller, budowniczy z Czatkowic. W 1926 roku na miejsce dzwonów zabranych w czasie I wojny światowej, zakupiono cztery nowe w odlewni Hillera.

Dalszą dobudowę kościoła przeprowadził w latach 1929-1932 Stanisław Słowik, według planów architekta Franciszka Mączyńskiego. Ze szkodą dla architektury odstąpiono od pierwotnego planu Stryjeńskiego. Alabastrowe ołtarze wykonała Fabryka XX Czartoryskich „Żurawno” w 1931 roku, według planów arch. J. Szostakiewicza. We wrześniu tego roku zakupiono nowe organy Riegera. Konstrukcje żelbetowe ołtarzy wykonała firma Polańskiego. Prace ślusarskie wykonał zakład Oremusa, instalacje elektryczne Jurski, prace stolarskie zakład Muraniego, witraże zakład Kusiaka. Obrazy do ołtarza św. Józefa i św. Teresy od Dzieciątka Jezus malował Jan Bąkowski. Mozaikę nad portalem wejściowym wykonał w 1934 roku J. Pieczonka SJ, według projektu Jana Bąkowskiego. Od czasu kanonicznego erygowania w dniu 26 stycznia 1911 roku, klasztor przeznaczony został dla kleryków na Kolegium Teologiczne, które istnieje do chwili obecnej.